استاد محمد رضائی پژند در سال 1328 زاده شد . پدرش کشاورز و مادرش خانه دار
بودند . وی دوره دبستان و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و در سال 1347
وارد دانشگاه تهران شد . وی پس از فارغ التحصیلی در رشته راه و ساختمان
مدتی در کارهای اجرایی فعالیت کرد و سرانجام در سال 1356 برای ادامه تحصیل
به آمریکا سفر کرد . پس از گذشت 5 سال در سال 1361 دکترای خود را کسب کرد و
به ایران بازگشت و بلافاصله در دانشگاه فردوسی مشغول به کار شد. استاد
پژند در سال 1362 ازدواج کرد و نتیجه این ازدواج دو دختر می باشد .
تحصیلات رسمی و حرفه ای :دوران
دبستان را در مشهد گذراند و یکی از دبستان هایی که بیشترین سال های دوران
ابتدایی خود را سپری کردند، مدرسه منوچهری بود . 6 سال دبیرستان را در نصرت
الملک ملکی در خیابان نادریه مشهد به تحصیل پرداختند. ایشان در ابتدا در
رشته طبیعی تحصیل کرده و در سال آخر به ریاضی تغییر رشته دادند و سرانجام
با دیپلم ریاضی در سال 1347 فارغ التحصیل شدند . در همان سال از طریق کنکور
وارد دانشگاه تهران ، دانشکده فنی ، رشته راه و ساختمان شدند. پس از فارغ
التحصیلی از مقطع فوق لیسانس که 5 سال به طول انجامید در کارهای اجرایی
شروع به کار کرده و پس از مدتی کار اجرایی در سال 1356 برای ادامه تحصیل به
دانشگاه پترزبورگ در ایالت پنسیلوانیا امریکا سفر کرد و در رشته سازه شروع
به تحصیل نمود.
طی دو سال دروس تخصصی رشته سازه را گذراند و پایان نامه
ایشان در رابطه با تحلیل غیرخطی سازه ها بود . ایشان دکترای سازه را از
سال 1358 تا 1361 دریافت کرده و به ایران بازگشتند . کارهای پژوهشی ایشان
را می توان در 4 زمینه تقسیم کرد :
1- تحلیلهای روش اجزای محدود
2- بهینه سازی سازه ها
3- تحلیل غیر خطی سازه ها
4- روشهای عددی مورد استفاده تحلیلها
مشاغل و سمتهای مورد تصدی :
پس از فارغ التحصیلی از مقطع فوق لیسانس کار اجرایی شهر سازی را خارج
تهران شروع کرد . پس از آن به عنوان معاون در یک مرکز تجاری که کارهای سنتی
مثل قوسیها ، تاجها و ... را انجام میداد شروع به فعالیت کرده و پس از
اتمام این کار مدتی به عنوان مهندس ناظر در یک کارخانه صنعتی انجام فعالیت
کرد . دکتر پژند پس از دریافت مدرک دکترای سازه از آمریکا به محض بازگشت به
ایران در سال 1361 در دانشگاه فردوسی مشغول به کار شد .
از جمله طرح
های دکتر رضایی پژند می توان تحلیل غیر خطی سازه ها ، شمعها و حساسیت صفحه
های خمشی ، آسیب یابی سازه ها و ... را نام برد . وی 3 سال معاونت پژوهشی
دانشگاه فردوسی مشهد را به عهده داشت . یکی از وظایفی که معاونت پژوهشی بر
عهده داشت ریاست انتشارات و شورای انتشارات بود که کار بررسی کتاب ها را
انجام می دهند . همچنین ایشان دو سال مدیر گروه رشته عمران نیز بودند .
استادان و مربیان :دکتر
پژند اینگونه از خاطرات اساتید دوره دکترای خود می گویند : « استادی به
نام فلمین داشتم که از نظر علمی چندان قوی نبود اما چنان منظم رفتار می کرد
که شهره خاص و عام بود بطوری که همه دانشجویان می دانستند که وی در ساعت
یک مشغول خوردن غذاست . او می گفت کتاب های من را همسرم می نویسد و حقیقت
هم داشت . او فقط بسیار عالی و خوب تقسیم بندی می کرد و هرموضوعی را مطرح
می کردیم خیلی سریع چارچوب بندی می کردکه گام اول چه باشد ، گام دوم چه
باشد و الی آخر .
در حالی که دیوار به دیوار همان استاد ، استاد دیگری
داشتیم که آنقدر مغشوش و پراکنده و بی نظم جواب میداد که دانشجویان به هم
سپرده بودند از او سوالی نپرسند چه بسا تمام فکر دانشجو مغشوش می شد . »
ایشان
اینگونه از مهندس حامی، از اساتید دانشگاه تهران، یاد می کنند : « با وجود
اینکه ایشان فقط لیسانس داشت و درس های ساده ای را نیز تدریس می کرد ولی
بسیار جاذب صحبت می کرد و همه چیز را نیز می دانست . ایشان به قدری خوب درس
می داد که برای یک درس دو واحدی به جای 2 ساعت درس در هفته ، 4 ساعت
برگزار می کرد و به جای 4 ماه تدریس طول آموزشش گاه 6 ماه به طول می
انجامید و به جای این همه تدریس و کار در خواستهایی از دانشجوها داشت و
دانشجویان نگران بودند که آیا می توانند خواسته هایش را برآورده کنند یا
خیر . ایشان استاد بزرگی از دانشگاه و وزنه ای از مهندسی بودند و بعدها به
خاطر همین خصوصیاتش پدر مهندسی ایران لقب گرفت . »
معلم شیمی دوران
دبیرستان دکتر رضایی آقای جودیر بودند که ایشان اینگونه نقل خاطرات می کنند
: « روشهایی که آقای جودیر برای آموزش شیمی به کار می بردند بسیار جالب
بود و از طریق تکلیف و تمجید و گاه ترس و آزمون، شاگردها را به درس خواندن
وادار می کرد و کم کم حتی من را به درس خواندن واداشت .»
توصیه های دکترمحمد رضائی پژند :
«در گذشته دانشگاه های ایران وضعیت امکانات آزمایشگاهی و کتابی مناسبی
نداشتند و از همه مهمتر تحصیلات عالی وجود نداشت . بنابراین بهترین
دانشجوها مجبور بودند به خارج از کشور بروند و یا از استعدادشان صرف نظر
کنند و درس نخوانند ولی پس از انقلاب امکانات و کتابخانه ها تجهیز شده اند ،
اساتید خوب و مناسبی جمع شده اند و دانشگاه ها بسیار توسعه پیدا کرده اند.
مقاطع تحصیلات تکمیلی در رشته های متنوعی وجود دارد . حال که این زمینه
آماده برای کار بوجود آمده است اساتید جوان و دانشجویان باید از آزمایشگاه
ها و امکانات استفاده کنند و پژوهش انجام دهند و با برنامه ریزی و پیگیری
که انجام می دهند روز به روز به معلومات و علمشان بیافزایند» .
حکیم ارد بزرگ
سهشنبه 15 بهمنماه سال 1387 ساعت 07:19 ق.ظ